هروئین

در سال 1898 از کلمه یونانی هیروس به معنای مرد قهرمان گرفته شده است. سفید مایل به کرم است و طعم تلخی دارد که بعد از مدتی نگهداری بوی سرکه و ترشی می دهد.

نحو استعمال:    

-         از طریق دهان توسط زرورق (تدخینی) هروئین را روی زرورق ریخته زیر آن آتش گرفته می شود که دود حاصل را از طریق یک لوله نازک «شبیه لوله خودکار» مصرف می کنند. دود حاصل درکمتر از 12 ثانیه به مغز می رسد و اثر تخدیری خود را می گذارد.

-         از طریق بینی( استنشاقی) هروئین را روی یک سطح صاف قرار می دهند و با گرفتن یکی از سوراخ های بینی مواد را با سوراخ دیگر بینی به داخل بینی می کشند.

-         تزریق( فرد با حل کردن مواد با آب مقطر یا آب جوشیده آن را به بدن تزریق می نماید)