بی محبت

هر کی با حقیقته تو دلش محبته هرکی با یه قلب پاک عاشق رفاقته 

مثل من همیشه تنها می مونه یه غریق که تو دریا می مونه

خوش به حالت که تو بی محبتی بردی از یاد منو

مثل طوفان اومدی گذشتی و دادی بر باد منو

تو منو شکستی آفرین به تو با همه نشستی آفرین به تو

تو با من عهد و وفا رو بستی و خودتم گسستی

تو هنوز عشق منی اسیرتم عمر منی اسیرتم

منو کشت این دل غافل یه پریشونه دلم چی کارکنم

خونه دلم چی کار کنم مگه آروم می شه این دل

چه کنم چشمای تو اشک چشمامو ندیده

شور و حال عشق تو از دلم پا نکشیده

تا زمونی که پی محبتم مستحق  غمتم

منه دیوونه که با حقیقتم مستحق غمتم