گلکم

این روزا ای گلکم خیلی بهونه گیر شدی

نکنه می خوای بگی از من دیگه تو سیر شدی

تو خودت خوب می دونی که من چقدر دوستت دارم

اگه تنهام بزاری به خدا کم می یارم

تو مثل نور امیدی توی زندگی من

که اگه بری می میره  بعد تو این روح و تن

مگه تو قول ندادی همیشه با من بمونی

پس چرا من رو زمین و تو روی آسمونی

گلکم دار و ندار من تویی

تو خودت اینو که بهتر می دونی

اما از وقتی که اینو فهمیدی

پر کشیده از نگاهت مهربونی